Δύσκολος καιρός για...... ιδεολόγους. (Μέρος 1ο)

Δύσκολοι καιροί...έχει τελειώσει πλέον η υπομονή των ανθρώπων. Εκνευρισμός, γκρίνια, μα το καλύτερο μου είναι όταν βρίσκομαι δίπλα σε "πηγαδάκι" που έχει ως θέμα την κρίση, την κοινωνία, την Ελλάδα όπως και να το κάνουμε, γιατί ξέρουμε ότι όλες αυτές οι συζητήσεις καταλήγουν στα κομματικά-ιδεολογικά. Αναπόφευκτο παραδέξου το! Τέλος ο πρόλογος λοιπόν, θέλω να γράψω σε αυτό το άρθρο δυο λόγια για τον ''ιδεολόγο" ΄Ελληνα χωρίς να κάνω αναφορά (εντάξει ίσως να κάνω μία) στους αρχι-ιδεολόγους των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων. 

Κατ'αρχάς ας παραδεχτούμε πως το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων που κατοικούν σε αυτή την χώρα δεν έχουν παιδεία, στη συνέχεια ας παραδεχτούμε πως το μεγαλύτερο μέρος αυτών που έχουν έστω την στοιχειώδη παιδεία, δεν έχουν πολιτική παιδεία. Και όπως αυτό δεν είναι ψέματα, δεν είναι και εξ ολοκλήρου δικό μας λάθος. (βλ. παιδεία)

Τώρα ας εξετάσουμε δυο έννοιες, την απολιτικοποίηση και την πολιτικοποίηση : 

Πολιτικοποίηση, είναι η δημιουργία συνείδησης του πολίτη για την κοινωνική και οικονομική υποδομή της πολιτικής ομάδας που κυβερνά τον τόπο, για τον κοινωνικό κι οικονομικό προσανατολισμό της εξουσίας, για τη θέση του μέσα στην πολιτική πορεία της χώρας και για τις δυνατότητές του να επηρεάσει την πορεία αυτή με τη δική του υπεύθυνη συμμετοχή στο δημόσιο βίο,  ii) σημαίνει, επίσης, την υπεύθυνη επιλογή απ’ τους ίδιους τους πολίτες των αξιότερων αντιπροσώπων του δικού τους πολιτικού προσανατολισμού για τη διαχείριση των κοινών. Ταυτίζεται, επομένως, με την ανάπτυξη της κρίσης και της διαλεκτικής σκέψης, την κατανόηση των ιδεολογικών αποχρώσεων, την ανάληψη πρωτοβουλίας μέσα στους κοινούς χώρους.

(Πηγή  www.arnos.gr)

Απολιτικοποίηση είναι η αδιαφορία για τα κοινά, η απάθεια σχετικά με τα πολιτικά ζητήματα.

Οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την πολιτική : 

• Με αδιαφορία, απάθεια
• υπευθυνότητα, συμμετοχή στα κοινά με γνώμονα το κοινό καλό
• έντονα πολιτικοποιημένοι, με παρωπίδες 

Οι κύριοι φορείς κοινωνικοποίησης : 

• ΜΜΕ (Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης)
• Εκπαίδευση (αυτό το σάπιο πράγμα τέλος πάντων)
• Οικογένεια ("φερέφωνα γονέων")
• Κοινωνικός περίγυρος 

Ο άνθρωπος που ξεκινάει να πολιτικοποιείται γύρω στα 17, αν καταφέρει να ξεφύγει από το να γίνει φερέφωνο των γονέων ή από το να ακολουθήσει τις 
πεποιθήσεις του μεγάλου αδερφού, θα προσπαθήσει στη συνέχεια να κρατηθεί στον 

"ίσιο δρόμο" 

χωρίς να επηρεάζεται από προπαγανδιστές καθηγητές και διάφορα άλλα ερεθίσματα στο σχολείο. Στη συνέχεια πρέπει να αγνοήσει τις παρατάξεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ταυτόχρονα να μην επηρεάζεται από τους φίλους του. Α, και όλα αυτά αφού έχει δημιουργήσει αντισώματα για τον ιό που ακούει στο όνομα ΜΜΕ (είτε τηλεόραση είτε ίντερνετ κτλ)  .  

* Ως ίσιος δρόμος περιγράφεται η πολιτική ανεξαρτησία από κόμματα ιδεολογίες και μπούρδες, δηλαδή είναι οι αποφάσεις για το κοινό καλό, το ανοιχτό μυαλό και η ευελιξία σε θέματα ψήφου.

Λόγω έκτασης το κείμενο θα παρατεθεί σε δύο μέρη. Το 2ο θα είναι έτοιμο σε ολίγες μέρες.

Εις το επανιδείν,

Inkognitos