Δεν υπάρχει ανάγκη για ναούς, δεν υπάρχει ανάγκη για περίπλοκες φιλοσοφίες. Ο εγκέφαλος και η καρδιά μου είναι οι ναοί μου, η καλοσύνη είναι η φιλοσοφία μου
Σωκράτης
Δευτέρα 30 Μαΐου 2011
Απάθεια...ο δρόμος προς την ολική παρακμή.
Κυριακή 29 Μαΐου 2011
Η κοινωνία
Ο πλούσιος τον εκμεταλεύεται
Ο στρατιωτικός φυλάει και τους δυο
Ο φορολογούμενος πληρώνει και για τους τρεις
Ο βαγαμπόντης ξεκουράζεται και για τους τέσσερις
Ο μπεκρούλιακας πίνει και για τους πέντε
Ο τραπεζίτης καταχράζεται και τους έξι
Ο δικηγόρος κοροιδεύει και τους επτά
Ο γιατρός σκοτώνει και τους οκτώ
Ο νεκροθάφτης θάβει και τους εννέα
Ο πολιτικός ζει στις πλάτες και των δέκα...
Πέμπτη 26 Μαΐου 2011
Πώς να ξεφύγουμε από εδώ που φτάσαμε ;
Διαβάζοντας διάφορα άρθρα και παρακολουθώντας εκπομπές στο διαδίκτυο είχα ενημερωθεί ως ένα βαθμό για την έννοια του ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ(ΑΠΕΧΘΟΥΣ) ΧΡΕΟΥΣ. Εγώ από την μεριά μου δεν θα κάνω καμία προσπάθεια να συνοψίσω το νόημα αυτού του όρου αλλά θα παραθέσω κάποια links όπου θα μπορέσετε να ενημερωθείτε με πιο σωστό , επιστημονικό και ακριβή τρόπο.
Ο λόγος βέβαια του άρθρου αυτού δεν είναι άλλος από την πεπoίθησή μου ότι η ενημέρωση του κόσμου περί της έννοιας του Παράνομου Χρέους και η λήψη μέτρων συνδέεται άμεσα με την έξοδο της χώρας μας από το μνημόνιο και το αηδιαστικό πολίτευμα της ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Σύνδεσμοι:
http://papaioannou.wordpress.com/2010/12/20/ελλαδα-ισημερινοσ-το-απεχθεσ-χρεοσ/
http://www.iskra.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=2362:2011-02-11-12-22-53&catid=55:an-oikonomia&Itemid=283
Υ.Γ. Ενημερωθέιτε όσο περισσότερο μπορείτε μέσω του διαδικτύου. Είναι το πιο ισχύρο όπλο στα χέρια μας αυτή τη στιγμή και το μόνο ΕΛΕΥΘΕΡΟ ακόμα ΜΜΕ.
Κάτι υπήρχε στον αέρα...
Όπως όλοι ήμουν δύσπιστος στην αρχή. Πίστεψα πως θα είναι κάτι, προσωρινό κάτι μικρό, μια μικρή απάντηση στους Ισπανούς. Κόσμος παντού με πανό, χαρτόνια κάποιοι με κατσαρόλες και δίπλα από τον λευκό πύργο ένα μεγάλο πηγαδάκι. Ένα παλικάρι συντόνιζε την συζήτηση έχοντας έναν τηλεβόα στον ώμο του όλο το βράδυ(!) και του αξίζουν πολλά συγχαρητήρια.
Αυτό το πηγαδάκι θύμιζε κάτι από την αρχαία εκκλησία του δήμου είπε πολύ σωστά κάποιος. Πέρα από τα παρατράγουδα και από κάποιους που ήρθαν οπλισμένοι με τον τσαμπουκά τους και όχι με τις ιδέες τους, αυτό που με πείραξε ιδιαίτερα ήταν ότι κάθε φορά που κάποιος έπαιρνε τον λόγο, άρχιζαν κάποιοι να γιουχάρουν και να φωνάζουν " Καλά ρε είσαι σοβαρός ρεεεε, κατέβα κάτω ρεεεε" . Μου θύμισε και κολοσσαίο, με τους ομιλητές να παίρνουν την θέση του μονομάχου, το άγχος που τους κατέβαλε λόγω των γιουχαϊσμάτων να παίρνει την θέση των θηρίων και το κοινό να ζητάει αίμα.
Δυστυχώς δεν έχουμε μάθει ακόμα να συζητάμε σαν άνθρωποι αλλά το χθεσινό ήταν μια πολύ καλή προσπάθεια αφού για μερικά χρονικά διαστήματα η συζήτηση κυλλούσε κανονικά. Πραγματικά όμως ανάμεσα σε αυτούς που μίλησαν υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι με έκαναν να ανατριχιάσω, άλλοι που με έκαναν να αηδιάσω και άλλοι που με έκαναν να σκεφτώ πως καλύτερα να γράψουν τις σκέψεις τους για να μην χαθούν σε αυτήν την θάλασσα ιδεών από τους πολλούς ομιλητές.
Καταφέραμε να πετάξουμε τις γαμημένες τις ταμπέλες για μια φορά και έτσι βγήκε κόσμος από τα σπίτια του, κόσμος που δεν θα έβγαινε στον δρόμο αλλιώς.
-Σιγά ρε inkognite γράψατε ιστορία χθες.
- Ιστορία μπορεί να μην γράψαμε, κανένας πολιτικός μπορεί να μην ήξερε για αυτό όμως θα μάθει σύντομα.
-Αυτό που ξεκινάει είναι μεγάλο;
-Μπορεί να είναι η εισαγωγή στην σύγχρονη ιστορία της Ελλάδος, μπορεί να είναι και τίποτα.
-Δεν ξέρει κανείς τι μπορεί να συμβεί.
-Μπορεί και να χαθούν όλα σε μια μέρα όπως άλλες ιδέες...
-Όμως χθες κάτι υπήρχε στον αέρα...
Τρίτη 24 Μαΐου 2011
ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
Σάββατο 21 Μαΐου 2011
Μήπως ήρθε η σειρά μας ;
Παρασκευή 20 Μαΐου 2011
Αμπελοφιλοσοφίες του Inkognitou vol.3
Πόσες φορές ακούγαμε στην αρχή της σχολικής χρονιάς τα κορίτσια να κουτσομπολεύουν η μία την άλλη για το αν πήρε κιλά ή τα αγόρια να κοροϊδεύουν τον πιο αδύναμο, μοναχικό, ιδιαίτερο και διάφορες τέτοιες μπούρδες.
Αυτό το κακό συνήθειο δεν είναι απλό κουτσομπολιό ή απλά πείραγμα, είναι δυστυχώς κάτι έμφυτο στον άνθρωπο να προσπαθεί να μειώσει τον άλλον για να ανέβει ο ίδιος ή απλά για να αισθανθεί κάποιου περίεργου είδους ευχαρίστηση. Τι μαλακίες γράφω...; Έλα τώρα, αφού και εσύ έτσι σκέφτεσαι...
Δευτέρα 16 Μαΐου 2011
Για αυτούς που μας "προστατεύουν"...
“Οι Ανθρωποφύλακες”
Παραμονεύουν στις σκιές,
είναι παντού
Ελλοχεύουν στα στενά
και στους παράδρομους
των λεωφόρων
Αρματωμένοι την απάθεια
Με σιδερένια πρόσωπα
κι άδειο βλέμμα
Περιφέρουν την θηριωδία τους
ενδεδυμένοι την δορά τους
Κράνη ασπίδες και περικνημίδες
Σκαπάνη η δύναμή τους
ξεθάβει την αρχέγονη ζωωδία
Αφηνιασμένοι ταύροι
ρουθουνίζουν φωτιές
Καλπάζουν μες τα σύννεφα
δύσοσμης σκόνης
Ξεκοιλιάζουν τη μάνα τους
Τσακίζουν τ’ αδέλφια τους
ανενδοίαστα
Και σαν συντρίψουν τα όνειρά μας
Αλλάζουν το φιδίσιο δέρμα τους
Για να εισέλθουν άσπιλοι
και αμόλυντοι
πλάνητες,
στα μύχια φυλλοκάρδια μας
Μόνο τότε οι αγαθοί φρουροί
της τάξης
Τείνουν υποκριτικά,
χείρα βοηθείας
Στους αδύναμους που συνέτριψαν
την προηγούμενη ημέρα
Γιάννης Ποταμιάνος